Een dagje met ezel Martin

Een wandeling in goed gezelschap

Ik woon in het hart van Jazeneuil, een klein dorpje op het platteland van Poitevine. Het is geweldig: ik heb elke dag toegang tot de natuur. DE bomen bloemen gevogelte, andere viervoeters…. Ik heb veel geluk: mijn metgezellen en ik worden behandeld als koninginnen en koningen.
C'est Estelle die voor ons zorgt, een lieve vrouw. Ze vindt ons heel leuk en heeft me een vreemde maar leuke naam gegeven: Martin.

Ik begrijp meteen dat het een levendige dag gaat worden: we gaan op avontuur met kleine en grote mensen ! De kleintjes geven mij altijd veel knuffels... Ik vind het geweldig. Ze komen aan, ik hoor gelach, ik loop langzaam naar ze toe... ze hebben me gezien! Na een paar uitwisselingen tussen hen brengen ze apparatuur terug. We bereiden ons allemaal samen voor op een lange wandeling en ik zal ze langs de paden begeleiden.

Ze zien er zo gelukkig uit, jong en oud! Ik zeg niet dat ik altijd vooruit wil, soms heb ik mijn kleine grillen, maar hun vriendelijke woorden brengen me altijd weer bij zinnen.
Tussen de middag stoppen we aan de rivier voor de lunch. Brood en wortels voor mij, dozen vol goede dingen voor de mens. Iedereen heeft het naar zijn zin en het is geen onzin!

Terugkeren is alles zo blij en ik weet zeker dat niemand stiekem afscheid wil nemen. Mathilde fluistert in mijn oor “Ik ga je missen” en ik denk dat ik haar ook ga missen! De dag eindigt en ik kijk ernaar uit om de komende dagen andere mensen te ontmoeten.